„The Harvard Study of Adult Development” to jedno z najdłużej trwających badań rozwoju dorosłych w historii psychologii. Początkowo rozpoczęte w 1938 roku jako „Harvard Study of Healthy Aging”, projekt przekształcił się w obszerną analizę fizycznego i emocjonalnego dobrostanu u dorosłych mężczyzn. Badanie to skupia się na analizie różnych aspektów życia, w tym zdrowia psychicznego i fizycznego, związków interpersonalnych, dobrostanu emocjonalnego oraz wpływu czynników środowiskowych i osobowościowych na jakość życia w dorosłości.
Projekt początkowo skupiał się na dwóch grupach: absolwentach Uniwersytetu Harvarda oraz grupie mężczyzn z najbiedniejszych dzielnic Bostonu. W ciągu dziesięcioleci dołączono do nich także kobiety i kolejne pokolenia uczestników, dzięki czemu badanie zyskało na głębi i różnorodności.
Celem badania jest zrozumienie, jak różne doświadczenia życiowe wpływają na zdrowie i szczęście w długim okresie. Wyniki wskazują na znaczący wpływ jakości relacji interpersonalnych oraz stabilności emocjonalnej na ogólny dobrostan. Badanie to dostarcza cennych wskazówek dotyczących tego, co przyczynia się do długowieczności i satysfakcji z życia, podkreślając znaczenie czynników psychospołecznych w rozwoju dorosłych.