Oceny pracownicze – 24 najczęstsze błędy popełniane przez pracodawców

ocenianie pracowników
You are currently viewing Oceny pracownicze – 24 najczęstsze błędy popełniane przez pracodawców

Jesteś właścicielem firmy lub jej managerem i zastanawiasz się, jak powinny wyglądać oceny pracownicze, by zwiększały zaangażowanie pracowników i dawały efektywny feedback? Unikaj błędów, o których piszę w tym artykule.

Jednym z tematów z obszaru zarządzania zespołami, z którym zwracają się do mnie właściciele firm, są wspomniane oceny pracownicze. Zaczynając współpracę, pytam o to, jak dotychczas one wyglądały, by dowiedzieć się, czy nie są popełniane najczęstsze błędy, z którymi spotykam się w swojej pracy. Chcesz je poznać i efektywnie zarządzać zespołem? Czytaj dalej.

Jakie są najczęstsze błędy w ocenach pracowniczych?

Nie mając wiedzy na temat tego, jak prawidłowo oceniać pracowników, łatwo popełnić błędy w tym obszarze, a w efekcie demotywować pracowników, zamiast dawać im efektywny feedback. Najczęstsze błędy w ocenach pracowniczych to:

  1. NIEJASNE LUB NIEWŁAŚCIWE KRYTERIA.
  2. ZBYT DUŻO LUB ZBYT MAŁO KRYTERIÓW OCENY.
  3. GENERALIZACJE TYPU – „ty zawsze, ty nigdy…”, które bywają pozbawione obiektywizmu.
  4. PRZENIESIENIE (np. ocenianie pracownika za zachowania jego kolegi).
  5. NADMIERNA SUROWOŚĆ, tzw. „twarda ręka”, brak prymusów.
  6. SUGEROWANIE SIĘ POPRZEDNIĄ OCENĄ, zamiast obiektywnej oceny.
  7. NADMIERNE UŚREDNIANIE OCEN tzw. „złoty środek”.
  8. EFEKT PIERWSZEGO WRAŻENIA – kierowanie się pierwszym wrażeniem. Opinie na temat drugiej osoby kształtowane podczas pierwszego spotkania i wywarte wrażenie (pozytywne lub negatywne) bardzo trudno zmienić.
  9. ZBYT CZĘSTE LUB ZBYT RZADKIE DOKONYWANIE OCENY.
  10. BRAK JASNO OKREŚLONEGO CELU OCENIANIA w efekcie czego pracownicy nie dostrzegają w nim sensu.
  11. BRAK MODYFIKACJI W SYSTEMIE OCENY LUB ZBYT CZĘSTE ZMIANY.
  12. NIEWYCIĄGANIE WNIOSKÓW Z OCEN (lub wyciąganie tylko negatywnych).
  13. BIUROKRATYCZNE PODEJŚCIE do oceniania.
  14. BŁĄD „OSTATNIEJ CHWILI” (np. oceniam ostatnie dwa tygodnie zamiast roku).
  15. FIKSACJA NA BŁĘDACH, niedoskonałościach i niedostrzeganie pozytywów.
  16. ETYKIETOWANIE, STEREOTYPY, SZUFLADKOWANIE – polega na interpretacji pojedynczych zachowań, jako świadczących o posiadaniu przez pracownika stałych cech (pozytywnych lub negatywnych).
  17. BŁĄD PIGMALIONA – SAMOSPEŁNIAJĄCA SIĘ PRZEPOWIEDNIA – hipoteza, postawiona wobec zachowań lub zdarzeń, spełnia się. Jest ona skutkiem dążenia do zgodności spostrzeganych informacji z nastawieniami. Jeśli mamy do czegoś/kogoś określone przekonanie (np. on jest do niczego) zachowujemy się w taki sposób, aby wywołać spodziewane zachowanie u drugiej osoby. W ocenie polega na spełnianiu się pozytywnego oczekiwania wobec kogoś dlatego, że to pozytywne oczekiwanie sobie wytworzyliśmy.
  18. PODSTAWOWY BŁĄD ATRYBUCJI polegający na tym, że dokonując oceny powodów zachowania innych osób, większą wagę przywiązujemy do czynników związanych z samą osobą niż do okoliczności zewnętrznych, które mogły wpływać na jej zachowanie. Łatwiej przychodzi nam interpretacja czyjegoś zachowania, która idzie w stronę konstrukcji, np. „Zrobił tak, ponieważ takie są cechy jego osobowości, temperament i poziom kompetencji”, niż tłumaczenie tego samego zachowania zdaniem: „Zachował się w taki sposób, ponieważ wiele czynników zewnętrznych wymusiło takie zachowanie”.
  19. BŁĄD ŁAGODNOŚCI – polega na przecenianiu zalet innych ludzi i niedocenianiu wad, czyli deformowaniu informacji. Większość osób wchodzi w interakcje z innymi, tworząc pozytywne oczekiwania co do rozmówcy. Informacje o zaletach rozmówcy są łatwo zauważane, a te o wadach ignorowane.
  20. ZJAWISKO PROMIENIOWANIA – polega na kierowaniu się w ocenie ogólnym wrażeniem i naginaniu do niego ocen cząstkowych. Przykładowo: osoba uważana za specjalistę w swojej dziedzinie jest wysoko oceniana w innych aspektach pracy, niezależnie od tego, czy faktycznie tak jest.
  21. EFEKT HALO – zniekształcenie poznawcze, polegające na ocenie całość zdarzenia w określony sposób na podstawie jednego lub kilku pojedynczych elementów. W zależności od tego, czy ocena jest pozytywna, czy negatywna, mówimy o:
  22. Efekcie aureoli – przypisanie jednej, ważnej, pozytywnej właściwości wpływa na skłonność do przypisywania innych, niezaobserwowanych właściwości, które są zgodne ze znakiem emocjonalnym pierwszego przypisanego atrybutu.
  23. Efekcie diabelskim – przypisanie jednej ważnej negatywnej cechy, wpływa na skłonność do przypisywania innych, niezaobserwowanych właściwości, które są zgodne ze znakiem emocjonalnym pierwszego przypisanego atrybutu.
  1. BŁĄD KONTRASTU – nazywany też efektem kontrastu wpływa na sposób, w jaki postrzegamy różnice między dwoma rzeczami, osobami, które są nam pokazywane jedna po drugiej. Polega na tym, że jeżeli druga z pokazywanych rzeczy różni się znacznie od pierwszej, to postrzegamy ją jako bardziej różną przez to, że uprzednio widzieliśmy pierwszą. W procesie oceny błąd ten występuje, gdy na przykład porównujemy dwie osoby albo, kiedy jedną rozmowę prowadzimy po drugiej.
  2. ANALIZA WYŁĄCZNIE OSTATNICH WYNIKÓW – zjawisko nazywane też latest behaviour. Sytuacja, kiedy w procesie oceny nie bierze się pod uwagę całego okresu, tylko ostatnie wydarzenia/sytuacje (nie mają znaczenia sukcesy sprzed kilku miesięcy, tylko niepowodzenie z ostatniego tygodnia).
  3. BŁĄD PROJEKCJI – podświadome przenoszenie własnych cech na osoby oceniane. Przypisywanie innym własnych poglądów, zachowań lub cech, najczęściej negatywnych.

Jak lepiej przeprowadzać oceny pracownicze?

Jak widzisz, lista błędów popełnianych w ocenach pracowniczych jest długa. Uświadomienie ich sobie, to pierwszy krok do zmiany, a skuteczna komunikacja to klucz do sukcesu. Jeśli potrzebujesz dodatkowego wsparcia, zapraszam Cię na konsultację do SILLEO lub szkolenie z zarządzania zespołem.

Polecam Ci również lekturę artykułów:

Ocenianie pracowników – czy wiesz, jak robić to dobrze?

Rozmowa roczna z pracownikiem

Dowiesz się z nich między innymi, jak przygotować się do rozmowy oceniającej pracownika i jak ją właściwie przeprowadzić.

Bruno Żółtowski

Doradza menedżerom i wspiera zarządy firm w budowaniu strategii HRM (Human Resources Management). Diagnozuje potrzeby organizacji i projektuje procesy rozwojowe dla firm i instytucji. Specjalizuje się w usprawnianiu pracy zespołów oraz szkoleniu menedżerów z zarządzania zadaniami i efektywności osobistej.
Wykorzystuje doświadczenia zawodowe zdobyte w pracy trenera, menedżera i przedsiębiorcy, co pomaga mu syntetyzować wiedzę i skuteczniej rozwiązywać problemy Klientów. W 2005 roku założył firmę SILLEO, gdzie obecnie pełni rolę prezesa Zarządu spółki.
Ukończył studia magisterskie i doktoranckie z zakresu psychologii, studia menedżerskie w Szkole Głównej Handlowej, szkołę coachingu, Szkołę Trenerów Biznesu Moderator, liczne szkolenia dla trenerów i z zakresu Lean Management.
Uwielbia włóczęgę po świecie z plecakiem na plecach i dobrego bluesa.